Gubb og gaman

Gott og blesað kvöldið !

Eins og síðasta færsla gaf til kynna lagðist fölskyldan í flæking í gær með stefnuna á Símamótið í Kópavogi. Heimasætan fór reyndar með flugi um morguninn til að missa nú ekki af neinu og gisti með liði sínu KA í Salaskóla. Ferðalag hinna í fjölskyldunni landleiðina gekk vel þangað til litla skrudda ældi út um allan Pajeróinn í Hvalfjarðagöngunum af öllum stöðum. Við gátum nú lítið gert annað en að hlustað á gubbuhljóðin og vonað að sem minnst færi í bílinn og barnastólinn.Það má lengi halda í vonina en okkur varð semsagt ekki að ósk okkar og stóðum við í þrifum á bíl og stól langt framyfir miðnætti. Litla skrudda var hinsvegar hin hressasta eftir þennar Geysi í Hvalfjarðagöngunum og heimtaði bara mat eftir að fellihýsið var reist á túnflöt í Kópavoginum í nágrenni við fótboltasvæði Breiðabliks. Nóttin hjá okkur leið án uppákoma þangað til við hrukkum upp við símhringingu í morgunsárið. Það var fararstjóri heimasætunnar og hinna KA stúlknanna, heimasætan var komin með gubbupest og fyrsti fótboltaleikurinn á næsta leyti. Heimasætan var að sjálfsögðu niðurbrotin, hún reiknaði með að missa af leikjum dagsins og stutt var í tárin. Mínútu fyrir fyrsta leik dreif sú stutta sig hinsvegar á fætur og sagði:"Ég ætla að spila". Hún spilaði síðan alla fjóra leiki dagsins á meiri vilja en getu og stóð sig vel. Stelpurnar unnu 3 leiki og gerðu eitt jafntefli. Þetta kallar maður hörku og ég er nú bara býsna stolt af afkvæminu og reyndar stelpunum öllum því þær voru að spila á móti alvöru liðum. Svona á að gera þetta stelpur. Vonandi verða allir heilsuhraustir í fyrramálið. Áfram KA