Svartur blettur veldur usla

Góðan og blessaðan daginn sem rann upp seint og um síðir bjartur og fagur eins og svo oft áður hér norðan Alpafjalla.

Eftir fótaferðatíma brunaði mín í ræktina að venju. Prógramm númer eitt varð fyrir valinu. Nú skyldi þorramatnum sem vömbin var kýld með um helgina brennt í eitt skipti fyrir öll. Dvaldi dágóða stund á skíðavélinni og var komin langleiðina uppí Hlíðarfjall þegar ég skipti yfir í stigvélina og lét mig dreyma um Súlutind. Þá voru lóðin dregin fram hvert öðru þyngra og hlaðið á stangirnar og tækin reynd eitt af öðru. Í miðju prógramminu tók ég eftir að augu ýmissa fóru að liggja á mér og hélt náttúrulega að það væri vegna minnar óþrjótandi fegurðar og útgeislunar...  þangað til að einn af stöðvargestunum gekk að mér og benti á nefið á sér. Ég var auðvitað með tól í eyrunum og í miðju Muse lagi og horfði á nefið á henni skilningsvana og sá svo sem ekkert athugavert við það. Ákvað því að setja Muse á hold og þá kom kaldur sannleikurinn í ljós þegar gesturinn sagði hátt og skýrt: Það er eitthvað svart á nefinu á þér . Við nánari skoðun var það ekki aðeins nefið sem var svart heldur fingur flestir og fíni hvíti bolurinn minn sem minn heittelskaði keypti í Ameríkunni . Ég þakkaði auðvitað gestinum fyrir upplýsingarnar og að koma í veg fyrir fleiri augnagotur og snautaði skömmustuleg að næsta vaski og þvoði af mér smurningsblettina sem mér hafði tekist að krækja í, í einhverjum tækjanna. Eftir að hafa jafnað mig á uppákomunni og staðreyndinni að þessi bölvaði svarti blettur á nefinu á mér hefði dregið augun að mér en ekki mín "óþrjótandi fegurð og dugnaður í ræktinni"....., hélt ég áfram með prógrammið og gaf aðeins meira í, því betur má ef duga skal.....

Eigið góðan dag í ræktinni kæru vinir og hvar sem þið eruð