Lífið heldur áfram

Góðan og blessaðan daginn. Já það er orðið ansi langt síðan hér var ritað. En nú skal gerð tilraun til úrbóta.

 

 Hér norðan Alpafjalla gengur lífið sinn vanagang og einkennist að mestu af nokkru sem kallað er vinna, sofa og éta. Þetta syndrom er vel þekkt og við því virðist erfitt að finna nokkra lækningu. En á svona degi eins og þessi mynd var tekin á virðast allir vegir færir og maður fyllist bjartsýni.

 

 

 

Börnin vaxa og dafna hraðar en maður hefði óskað. 

 

 

 

Unglingurinn er varla unglingur lengur enda kominn nokkuð á tutugasta aldursárið . Stúdentaveisla virðist því  óumflúin að vori og mín þarf líklega eitthvað að fara að spá í það.

 

 

 

 

  

 

 

Heimasætan nálgast 11. afmælisdaginn sinn með hraði og gelgjutaktar orðnir nokkuð áberandi . Miklum tíma er nú eytt fyrir framan spegilinn og æ erfiðara verður að finna föt við hæfi þrátt fyrir yfirfulla skápa og skúffur.Hún gaf sér þó tíma í öskudagsstúss og var Strumpa á öskudaginn.

 

 

 Þá kemur nú röðin að yngsta heimilismeðlimnum henni skruddu okkar sem komin er vel á fjórða árið.

 

 

 Hún er yndisleg en hefur fengið góðan skammt af bæði Glerár- og Mælivallaþráa sem er vel þekktur innan fjölskyldunnar. Orka hennar er óþrjótandi og allir löngu orðnir úrvinda þegar hún á nóg eftir. 

 

 

 

 

 

 

 Við gömlu erum bara nokkuð spræk þrátt fyrir allt og reynum að hjúkra og lækna eftir bestu getu og sinna börnum og búi .

 

Maður gefur sér þó alltaf tíma í smá sprell og er þessi mynd einmitt tekin við slíkt tækifæri.

 

 

 

 

 

Lífið snýst áfram drjúgt um fótbolta . Heimasætan komin í 5.flokk hjá KA og framundan er einmitt Goðamót þessa flokks þar sem lið hvaðanæva af landinu leiða saman hesta sína í Boganum.

 

 

 

 Við verðum auðvitað á hliðarlínunni eins og vanalega og hvetjum stelpurnar okkar. Mín kom sér líka í foreldraráð fyrrnefnds flokks svo hún hefði eitthvað að sýsla við á milli móta og leikja. Unglingurinn stundar ennþá talsvert fótboltann sem og minn heittelskaði.

 

Ég hef alveg látið tuðruna afskiptalausa í verki en er löngu orðinn sjúklingur hvað fótboltagláp í sjónvarpi varðar .

 

 Á mínu heimili er semsagt haldið með Liverpool ef einhver skyldi vera búinn að gleyma því og í kvöld er einmitt leikur við Wigan á útivelli sem við ætlum að sjálfsögðu að vinna .

 

 

Við erum búin að missa af fyrsta sætinu í deildinni en berjumst ótrauð áfram að ná því fjórða sem tryggir okkur í Meistaradeildina að ári. Þetta er spennandi í ár því það eru mörg lið sem berjast um fyrrnefnt sæti. Skrýtið hvað maður getur orðið hugfanginn af íþrótt sem maður hefur aldrei stundað .  

 

 

 

 

 

Þetta var lítill fjölskyldupistill að norðan. Eigið góðan dag