Á vaktinni

 

Góðan dag eða ætti ég heldur að segja góða nótt þar sem ég er á næturvakt, þeirri fyrstu af þrem.

Nú er stund á milli stríða og smátími til að skreppa inní bloggheimal

Það fyrsta sem ég rak augun í fyrr í dag eða réttara sagt í gær var að eldneytisverð hafði dottið niður um nokkrar krónur og ég náttúrulega nýbúin að stútfylla jeppann. Hef sjálfsagt tapað nokkrum krónum fyrir vikið .

Nú getum við gleymt kreppunni um stund og grátið yfir öðrum hlutum. Má þar fyrst nefna að vort yndislega land komst ekki í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna en við biðum lægri hlut fyrir Austurríki og Tyrklandi. Við hverju bjuggumst við eiginlega ? Eins og góður maður sagði við vorum ennþá í torfkofunum með hausinn niður í klof þegar Austurríki skartaði frægasta tónskáldi veraldar þe sjálfum Mosart. En Mosart er auðvitað allur og búinn að halda uppá 250 ára fæðingarafmælið og við búum ekki lengur í torfkofum en 300 milljónum króna hefur verið kastað í þessa kosningabaráttu sem átti að koma okkur í þetta blessaða ráð. Bölvuð sóun á fjármunum ekki síst á þessum síðustu og verstu tímum.

Breska blaðið The Times sagði að við hefðum orðið fyrir enn einni auðmýkingunni á alþjóðavettvangi með því að tapa kosningu í öryggisráðið. Þetta kallast að snúa hnífnum í sárinu ! Bretar halda semsagt uppteknum hætti og halda áfram góðri landkynningu fyrir okkar hönd......Svo ætlum við að láta þetta lið taka yfir loftrýmiseftirlitið í desember. Ég er sammála Össuri um að það getum við ekki boðið þjóðarstoltinu okkar uppá. Amen.